Wysypka na skórze u dziecka sprawia, że rodziców się martwić. Niektórzy próbują radzić sobie z problemem samodzielnie, inne natychmiast iść do lekarza. Należy jednak orientować się w przyczynach i rodzaju uszkodzeń, ponieważ pojawiają się one przy потничке, jak i zaraźliwa infekcja. Wodniste pęcherze bardzo niebezpieczne, ponieważ podczas autopsji na ich miejscu Wysypka na nogach będzie dość uderzające i charakterystyczny objaw różnych chorób. W zależności od charakteru samej wysypki można ustalić chorobę. wysypka z Wyświetlacze wizualne zmiany . skóry na dłoniach lub stopach u dorosłych może być inna. Często wysypka na nogach, ale istnieją inne, mniej specyficzne objawy: Skórka 1. Czym jest liszajec zakaźny? Liszajec zakaźny (pospolity) to bakteryjna choroba skóry wywoływana przez paciorkowce lub gronkowce, zwykle Staphylococcus aureus i Streptococcus pyogenes. Zmiany obejmują najczęściej twarz (w szczególności okolice nosa i ust), szyję oraz dłonie. Mają dużą tendencję do rozprzestrzeniania się w inne Egzema (wyprysk) jest nieinfekcyjną chorobą skóry, charakteryzującą się występowaniem na skórze czerwonych grudek, które wraz z upływem czasu zmieniają się w pęcherze, a następnie w nadżerki. Egzema może przyjmować różne formy i lokalizację. Wyróżnia się egzemę na dłoniach, egzemę na twarzy i egzemę na nogach. . Strona główna Zdrowie Dermatologia Pęcherzyca: przyczyny, objawy, leczenie Pęcherzyca to bardzo rzadka choroba układu odpornościowego, której objawy najdotkliwiej odczuwa skóra. To na skórze i błonach śluzowych pojawią się pęcherze, przeistaczające się następnie w bolesne i trudnogojące się rany. Normalnie układ odpornościowy produkuje przeciwciała, osłaniające ustrój przed atakiem wirusów i bakterii. Przeciwciała produkowane przez układ odpornościowy chorego na pęcherzycę są przez zdrowe tkanki błędnie zinterpretowane jako antygeny i niszczone. Obracają się przeciwko strukturom utrzymującym ciągłość naskórka. W wyniku tego procesu na skórze i błonach śluzowych pojawią się pęcherze, przeistaczające się następnie w bolesne rany, które nie chcą się goić. Trzy odmiany pęcherzycy Lekarze wyróżniają trzy odmiany pęcherzycy:» Pęcherzyca zwykła atakuje najpierw błony śluzowe jamy ustnej, spojówki, jamę nosowo-gardłową, zajmuje struny głosowe i przełyk. Potem pojawiają się pęcherze na skórze, którym może towarzyszyć rumień. Pęcherze powstają pod warstwą podstawową naskórka, najczęściej na skórze dłoni, karku, na ustach, pod pachami, w pachwinach, na skórze głowy. Najbardziej charakterystycznym objawem pęcherzycy jest fakt, że pocieranie skóry w pozornie zdrowym miejscu powoduje jej rozwarstwienie i powstanie kolejnego pęcherza. Nie towarzyszy mu stan zapalny. Pokrywy pęcherzy pękają łatwo pod wpływem dotyku, w ich miejscu tworzą się płytkie, wolno gojące się rany. Zmiany skórne, jeśli nie dołączy się zakażenie, goją się bez pozostawienia blizn. Pęcherzycy zwykle nie towarzyszy gorączka. » Pęcherzyca paranowotworowa jest najpoważniejszym rodzajem choroby i dotyka osoby, które przeszły chorobę nowotworową. Objawia się bolesnym owrzodzeniem na wargach, w jamie ustnej i w przełyku. Leczy się ją bardzo trudno. » Pęcherzyca liściasta przypomina opryszczkę lub rumień. Najpierw pęcherzyki pojawiają się na powierzchni skóry głowy, następnie rozsiewają sie na twarz, piersi i plecy. Zmiany są powierzchowne, nie pojawiają się w ustach, ale bardzo jest chorobą rzadką, do niedawna postrzegano ją jako chorobę śmiertelną. Teraz możliwa jest skuteczna z nią walka, ale wciąż jest to schorzenie przewlekłe, którego objawy nawet po wieloletniej przerwie mogą nawrócić. I choć nie stanowi już zagrożenia życia, to jednak utrudnia dotkniętej nią osobie codzienne funkcjonowanie oraz kontakty międzyludzkie. Nadal także lekarze nie mają jasnego przekonania, dlaczego ludzie chorują na pęcherzycę. Skłaniają się do poglądu, że jest to choroba dziedziczna, uwarunkowana genetycznie, ale nie wykluczają też – jako jej przyczyny – zakażenia różnego rodzaju wirusami. Dostrzegają, że zaostrzeniu choroby i wysiewowi pęcherzy sprzyjają: oparzenia, intensywne działanie światła słonecznego oraz niektóre leki stosowane w leczeniu nadciśnienia tętniczego i niektóre antybiotyki (np. penicylina). Zauważają też wpływ diety: powstawaniu pęcherzy sprzyja obecność nadmiernych ilości porów, czosnku i cebuli w spożywanych posiłkach. Diagnoza pęcherzycy Diagnoza pęcherzycy opiera się na wywiadzie i obserwacji zmian skórnych. W badaniach laboratoryjnych stwierdza się obecności autoprzeciwciał. Czasem choroba bywa mylona ze zmianami skórnymi o charakterze wypryskowym, opryszczką, grzybicą skóry, półpaścem, rumieniem wielopostaciowym, liszajcem pęcherzowym czy skórnymi wykwitami polekowymi. Podstawą leczenia są glikokortykosteroidy oraz leki hamujące czynności układu immunologicznego (odpornościowego). Leki te jednak mogą powodować wiele działań niepożądanych: rozwój nowotworów, narażenie na infekcje, uszkodzenie wątroby i szpiku kostnego. Skutkiem przedłużającej się terapii mogą być też cukrzyca, osteoporoza, choroba wrzodowa żołądka, jaskra i zaćma. Systematycznemu przyjmowaniu leków powinna towarzyszyć dbałość o utrzymanie higieny, przede wszystkim codzienne odkażające kąpiele, które zminimalizują groźbę zainfekowania chorej skóry. Ze względu na obecność bolesnych nadżerek w jamie ustnej i przełyku należy stosować płynną lub półpłynną dietę. Rozwiąż test o zdrowiu Więcej z działu Dermatologia Spisu treści: Wideo dniaPrzyczynaLeczenieZapobieganieOstrzeżenia Nowe aktywności fizyczne często pochodzą z nowych źródeł dyskomfortu, dopóki twoje ciało nie dostosuje się do nieznanego stresu i wymagań. Sporty i ćwiczenia wymagające długiej mobilności, w tym jazdy na nartach, często powodują pęcherze na stopach i nogach, gdy te części ciała są narażone na niezwyczajne i ciągłe tarcie i nacisk. Po spędzeniu na nartach przez jakiś czas możesz rozwijać modzele ochronne w tych samych miejscach, w których po raz pierwszy pojawiły się pęcherze. Pęcherze i obrażenia można zminimalizować lub im zapobiec, zakładając odpowiednią odzież i sprzęt. Wideo dnia Przyczyna Ciągłe tarcie i nacisk na skórę są podstawowymi przyczynami powstawania pęcherzy, w tym na nogach z nart. Podczas gdy spodnie śniegowe lub inne ubrania mogą wywierać presję lub tarcie na nogach, najbardziej prawdopodobnym winowajcą są buty narciarskie. Jeśli Twoje buty narciarskie są zbyt ciasne, z ciągłego nacisku na nogi tworzą się pęcherze; jeśli są zbyt luźne, mogą naskoczyć na nogach podczas jazdy na nartach. Jeśli nogi spocą się pod pasem odzieży, którą nosisz na nartach, ułatwia to tworzenie się pęcherzy. Górna warstwa skóry oddziela się od warstwy pod spodem i płyn, który działa jak poduszka przedostaje się pomiędzy. Leczenie Pęcherze na nogach po jeździe na nartach nie wymagają żadnego leczenia; same odchodzą za kilka dni. Jednakże, jeśli twoje pęcherze powodują ból lub dyskomfort, masz możliwość ich popping. Jeśli jesteś na wycieczce na nartach, może to być konieczne, aby zapobiec powstawaniu pęcherzy utrudniających korzystanie z wakacji. Umyć ręce i nogi ciepłą wodą z mydłem, a następnie sterylizować igłę, pęcherze i otaczające ją plamy ze skórki alkoholem. Przyklej igłę przez górną warstwę oddzielonej skóry, na samym brzegu każdego blistra. Pozwól, aby płyn całkowicie spłynął i wytrzyj go. Zastosuj miejscowy antybiotyk i przykryj ranę bandażem. Unikaj naciskania lub tarcia na dotknięte obszary, dopóki się nie zagoją. Zapobieganie Odpowiednie, odpowiednio dopasowane buty narciarskie i odzież narciarska, w tym skarpetki, są niezbędne, aby zapobiec powstawaniu pęcherzy na nogach podczas wycieczek narciarskich. Istnieją różne rodzaje butów dla różnych rodzajów jazdy na nartach i terenu. Kup sprzęt narciarski od doświadczonego sprzedawcy, który może doradzić Ci, jakiego rodzaju buty potrzebujesz. Upewnij się, że buty narciarskie są dopasowane, ale nie ciasno. Skarpety akrylowe minimalizują tarcie, zauważa artykuł w "The Physician and Sportsmedicine". Przed ubraniem się ułóż stopy i nogi w puder dla niemowląt, aby uniknąć ich pocenia się. Jeśli znasz obszary na nogach, które są podatne na pęcherze, połóż na nich plamę lub środek ochronny typu drugiej skóry. Ostrzeżenia Nie spuszczaj krwi z blistrów, ostrzega Klinikę urazów sportowych. Występują one, gdy naczynie krwionośne jest uszkodzone w wyniku tarcia lub nacisku, które powoduje pęcherz i krew przedostaje się do obszaru między warstwami skóry. Blistry krwi stanowią większe ryzyko infekcji niż inne pęcherze. Infekcja jest głównym problemem wszystkich pęcherzy, szczególnie po ich pop. Używaj miejscowego antybiotyku i zmieniaj bandaże na twoich bliznach nóg dwa razy dziennie i kiedy tylko się zmoczą lub zabrudzą. Pozostaw górną warstwę skóry na blistrach dla dodatkowej ochrony. Jeśli wystąpią zwiększone zaczerwienienie, ból, stan zapalny, sączenie lub inne możliwe objawy zakażenia, należy natychmiast zgłosić się do lekarza. Bąble po oparzeniu oznaczają, że doszło do oparzenia drugiego stopnia. Zwykle są na nie narażone dłonie i ręce podczas gotowania i smażenia. Oparzenie olejem albo bardzo gorącą wodą może pozostawić nieprzyjemne ślady, które będą się długo goić. Zobacz, jak wygląda leczenie oparzeń i co robić z szukasz więcej porad i informacji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o oparzeniach. Kiedy pojawiają się bąble po oparzeniu Oparzenie parą i wrzątkiem Oparzenia II stopnia zwykle zdarzają się w kuchni. Częstą przyczyną jest woda w garnku lub para z czajnika. Oparzenie parą może się zdarzyć nawet podczas zwykłego szykowania herbaty. Zwykle ten rodzaj poparzenia dotyczy dłoni, bo one znajdują się najbliżej źródła pary. Poparzenie na twarzy może być natomiast wynikiem nachylenia nad gorącym garnkiem. Do równie częstych przypadków poparzenia w kuchni należy oparzenie wrzątkiem. Jeżeli mamy szczęście to powstanie tylko zaczerwienienie. Jednak wrząca woda i para potrafią wywoływać też poważniejsze objawy. Po jakimś czasie w miejscu działania gorąca pojawia się np. pęcherz po oparzeniu. Bąbel oparzeniowy jest nieprzyjemnym dodatkiem do piekącej i swędzącej skóry. Szczególnie na palcach, gdzie upośledza czucie. Jednak z takim skutkiem oparzenia parą można sobie poradzić. W dalszej części poradnika dowiecie się jak się z nim obchodzić, czy można go przebić i czym smarować oparzenia. Oparzenie olejem Po oparzeniu olejem dużo częściej mogą się pojawiać bąble, a nawet rany. Olej jest o tyle niebezpieczniejszy od wody i pary, że trudniej go usunąć ze skóry. Natomiast blizny i bąble po oparzeniu nie są tak rozległe jak np. przy oparzeniu parą. Gorący olej raczej może skapnąć czy wylać się na ręce lub stopy. Rzadko dochodzi do poparzenia na twarzy. Z powodu przylegania gorącego oleju do skóry jesteśmy dłużej narażeni na działanie gorąca. Olej wnika też głębiej. Żeby nie dopuścić do powstania rany po oparzeniu trzeba działać natychmiast, gdy do niego dojdzie. Taka rana jest dużo bardziej niebezpieczna od pęcherza po oparzeniu. Nie mając naturalnej warstwy ochronnej nie jesteśmy chronieni przed zakażeniami. Jednocześnie może być dużo bardziej bolesna. Leczeniem oparzeń bardzo gorącym olejem będzie się musiał zająć lekarz. Jednak w pierwszej kolejności musimy sobie poradzić samodzielnie. Przeczytaj dalej co zrobić po oparzeniu olejem albo wrzątkiem. Czym smarować oparzenia Czy przebijać bąble po oparzeniu? Niektórzy pytają, czy przebijać taki bąbel. Otóż lepiej tego nie robić. Jeżeli zdecydujemy się go przebić samodzielnie, to może powstać rana po oparzeniu i wda się zakażenie. Możemy natomiast poprosić lekarza o przebicie pęcherza po oparzeniu w sterylnych warunkach. Również lekarz może podjąć decyzję czy należy przebić czy nie. W różnych przypadkach może być różnie. Jeżeli lekarz stwierdzi, że przebicie pęcherza i podanie odpowiednich leków będzie lepszym rozwiązaniem, to dokona tego na miejscu. Jest to łatwy zabieg, jeżeli ma się odpowiednie narzędzia. Może się zdarzyć, że przebicie pęcherza oparzeniowego zdarzyło się samoistnie, albo zrobiłeś to zanim przeczytałeś poradę. W takim wypadku również należy się udać do lekarza, który będzie wiedział co dalej zrobić w tej sytuacji. Możliwe, że będzie konieczne podanie leków przeciwtężcowych. Sprawdź także ten artykuł z domowymi sposobami na oparzenia. Polecane preparaty na oparzenia - sprawdź te produkty Prawidłowe leczenie oparzeń Oparzenie w pierwszej kolejności należy schłodzić w letniej wodzie. Jeżeli zadziałamy odpowiednio szybko, to może nie pojawią się bąble po oparzeniu. Po oparzeniu wrzątkiem wylanym na ubranie najlepiej najpierw schłodzić miejsce letnią wodą, a dopiero potem zdjąć ubranie. W żadnym wypadku nie odrywać go na siłę od skóry. Temperatura wody ma znaczenie. Zbyt lodowata może tylko pogłębić uszkodzenia skóry i uczucie bólu. Najlepiej, żeby miała około 20 stopni. W przypadku oparzeń II stopnia powinniśmy się udać do lekarza. Jednak przedtem należy je zabezpieczyć, najlepiej jałowym opatrunkiem, również po pojawieniu się pęcherza oparzeniowego. Czym smarować oparzenia dowiemy się od specjalisty. Innych leków używamy do rany po oparzeniu, innych przy bąblu lub pęcherzu oparzeniowym. Natomiast trzeba unikać przemywania oparzenia spirytusem, chyba że pojawi się otwarta rana i naprawdę nie mamy żadnego innego środka pod ręką. Bąble po oparzeniu i pęcherz po oparzeniu krok po kroku, czyli leczenie oparzeń Ze szczególną ostrożnością powinno się potraktować oparzenia na twarzy. Skóra tutaj jest dużo delikatniejsza, poza tym jest bardziej wystawiona na działanie słońca. W leczeniu oparzeń na rękach czy nogach dużo zależy od stopnia zniszczenia skóry. Jeżeli nie będzie konieczne leczenie specjalistyczne, to można poprzestać na zakupie opatrunku żelowego, który złagodzi ból i uczucie gorąca. Pytanie, czym smarować oparzenia najlepiej zadać lekarzowi, ale poniżej podajemy orientacyjnie przykładowe środki do leczenia oparzeń. Środki do leczenia oparzeń Nazwa preparatu Działanie Panthenol Najpopularniejszy środek na poparzenia. Zwykle w postaci pianki. Koi ból i swędzenie, łagodzi zaczerwienienia. Ponieważ skóra po oparzeniu olejem lub wrzątkiem nie potrafi utrzymać wilgoci jest to dobry środek nawilżający. Alantan Popularna maść z alantoiną, stosowana na poparzenia i choroby skórne. Ma działanie lekko natłuszczające. Termcool Żel stosowany na oparzenia I stopnia. Chłodzi i działa znieczulająco na poparzoną skórę. Dobry przy oparzeniach parą, wrzątkiem, poparzeniach słonecznych. W razie poważniejszego oparzenia używanie należ skonsultować z lekarzem. Kiedy znikną bąble po oparzeniu? Bąble po oparzeniu są nie tylko nieestetyczne, ale męczące. Na dłoniach przeszkadzają w codziennych czynnościach, swędzą, drażnią, czasem sprawiają ból. Nic dziwnego, że chcemy wiedzieć, kiedy znikną. Oparzenia II stopnia, po których powstają pęcherze to tzw. oparzenia powierzchniowe. Ich leczenie trwa najczęściej do 2 tygodni. Pojawienie się niewielkich przebarwień po wyleczeniu nie jest niczym groźnym. Niestety po oparzeniu olejem może się też głębsze uszkodzenie skóry. Tego typu oparzenia, tzw. głębokie, leczy się około 3 tygodni. Mogą po nich pozostać blizny. Na szczęście większość oparzeń, jeżeli zadziała się prawidłowo, jest łatwa do wyleczenia. Pamiętaj tylko, że jeżeli podejrzewasz u siebie poparzenie drugiego stopnia to skonsultuj sposób leczenia z lekarzem. Lżejsze poparzenia możesz leczyć w domu, zimnymi okładami i podanymi w tabeli preparatami. Czy ten artykuł był dla Ciebie pomocny? Dla 96,3% czytelników artykuł okazał się być pomocny Wybroczyny - co to jest i jak sobie z nimi poradzić? Fot. ladysuzi / Opublikowano: 18:01Aktualizacja: 12:32 Wybroczyny, inaczej petocje, na skórze i błonach śluzowych to małe czerwone, brunatne lub fioletowe plamki, które powstają w wyniku wynaczyniania się krwi z naczyń włosowatych. Niekiedy jest ich na tyle dużo, że przypominają wysypkę. Przyczyny wybroczyn są różne. Mogą być skutkiem uszkodzeń mechanicznych lub chorób. Co to są wybroczyny?Jakie są przyczyny wybroczyn?Jak wyglądają wybroczyny skórne przy białaczce?Jak wyglądają wybroczyny przy sepsie?Wybroczyny: diagnostykaLeczenie wybroczyn Wybroczyny dawniej określane były jako petocje. Powstają one na skutek wynaczyniania się krwi z drobnych naczyń krwionośnych do skóry i błon śluzowych. Kiedy włośniczki z różnych powodów ulegają uszkodzeniu, czerwone krwinki przenikają przez ich ściany, czego efektem jest pojawienie się czerwonych plam na ciele. Wybroczyny na nogach, rękach, brzuchu i twarzy występują pojedynczo lub w skupiskach. Wybroczyny to wykwity na skórze, które często określane są też jako fioletowe plamy na ciele albo czerwone krwinki na ciele. Są płaskie, wyraźnie różnią się kolorem od cery, a ich średnica nie przekracza 3 mm. Mogą występować jako pojedyncze, punktowe kropki, jednak częściej spotyka się je w skupiskach, które przypominają wysypkę. Ich cechą charakterystyczną jest to, że nie bledną, kiedy się je uciśnie. Wybroczyny u dziecka występują równie często, jak u osoby dorosłej. Mogą być zlokalizowane na całym ciele. Najczęściej jednak pojawiają się na twarzy, rękach, klatce piersiowej, brzuchu, nogach i stopach. W przestrzeni zakupowej HelloZdrowie znajdziesz produkty polecane przez naszą redakcję: Odporność Naturell Immuno Hot, 10 saszetek 14,29 zł Odporność, Good Aging, Energia, Mama, Beauty Wimin Zestaw z myślą o dziecku, 30 saszetek 139,00 zł Odporność Naturell Immuno Kids, 10 saszetek 14,99 zł Odporność Naturell Omega-3 500 mg, 240 kaps. 30,00 zł Odporność, Good Aging, Energia, Trawienie, Beauty Wimin Zestaw z lepszym metabolizmem, 30 saszetek 139,00 zł Jakie są przyczyny wybroczyn? Petocje powstają w wyniku przenikania czerwonych krwinek przez ściany naczyń włosowatych do skóry lub błon śluzowych. Przyczyny wybroczyn są różne – mogą być spowodowane mechanicznym uszkodzeniem małych naczynek krwionośnych lub świadczyć o poważnej chorobie. Dlatego ich pojawienie się na skórze powinno skłonić do wizyty lekarskiej i przeprowadzenia dogłębnej diagnostyki. Najczęściej wynaczynianie się krwi jest spowodowane chwilowo podwyższonym ciśnieniem w naczyniach krwionośnych. Do takiej sytuacji dochodzi w trakcie intensywnego kaszlu, płaczu lub po wymiotach. Można zaobserwować wówczas niewielkie, czerwone wybroczyny wokół oczu lub na twarzy. Nie są one groźne i ustępują samoistnie w ciągu kilku dni. Również intensywny wysiłek fizyczny lub podnoszenie ciężarów sprawia, że pojawiają się wybroczyny na rękach, szyi i klatce piersiowej. Inną przyczyną są urazy mechaniczne, które prowadzą do uszkodzenia ściany naczyń krwionośnych. Wówczas pojawiają się np. wybroczyny po drapaniu, otarciu lub uderzeniu. Wybroczyny na nogach u dzieci mogą świadczyć o chorobie Schönleina-Henocha. Jest to autoimmunologiczne zapalenie naczyń krwionośnych, w czasie którego zwiększa się ich przepuszczalność, a wydobywająca się z nich krew powoduje powstanie plam na skórze. Do innych przyczyn wybroczyn zalicza się: przyjmowanie niektórych leków, niedobory czynników krzepnięcia, które odpowiadają za procesy krzepnięcia krwi, niski poziom płytek krwi, małopłytkowe skazy krwotoczne, białaczkę, chłoniaka, celiakię, toczeń rumieniowaty, infekcyjne zapalenie wsierdzia, choroby zakaźne: mononukleozę, szkarlatynę, zakażenia meningokokami, sepsę. Jak wyglądają wybroczyny skórne przy białaczce? Wybroczyny skórne przy białaczce pojawiają się w wyniku znacznego zmniejszenia płytek krwi we krwi krążącej. U osób chorych istnieje skłonność do występowania na skórze czerwonych i fioletowych plam oraz siniaków. Początkowo mają postać licznych punkcików, jednak z czasem zlewają się w duże i rozległe zmiany. Dodatkowo pacjenci często skarżą się na krwawienia z nosa i dziąseł. Wybroczyny na ciele przy białaczce pojawiają się bez urazu mechanicznego. Jak wyglądają wybroczyny przy sepsie? Wybroczyny są jednym z charakterystycznych objawów sepsy. Należy pamiętać, że nie jest ona jednostką chorobową, a reakcją organizmu na zakażenie. Zwykle ma ciężki przebieg i może zakończyć się śmiercią. Wybroczyny przy sepsie pojawiają się w zaawansowanym stadium choroby. Początkowo mają one postać drobnych, małych, czerwonych lub fioletowych plamek. Z czasem zmiany skórne zlewają się ze sobą, obejmują większe partie ciała i zmieniają barwę na ciemniejszą. Jest to tzw. wysypka wybroczynowa. Pojawia się najczęściej w wyniku zakażenia meningokokowego. Wybroczyny: diagnostyka Bez względu na powód pojawienia się wybroczyn, nie wolno ich lekceważyć i najlepiej przekonsultować ich wygląd i umiejscowienie z lekarzem. Szczególnie, jeśli to wybroczyny u dziecka – u noworodka czy miemowlęcia. Aby zdiagnozować wybroczyny często zaleca się wizytę u dermatologa, który może odróżnić ten rodzaj schorzenia od innych chorób skórnych. W przypadku, gdy na skórze pojawią się wybroczyny, podstawowa diagnostyka obejmuje wykonanie morfologii krwi z oznaczeniem czasu krzepnięcia oraz ilością trombocytów (czyli płytek krwi). Jeśli nieznana jest przyczyna wystąpienia wybroczyn, należy zwrócić uwagę na towarzyszące dolegliwości objawy, może być to kluczowe dla postawienia diagnozy. Gdy wybroczyny to tylko jeden z objawów, a dodatkowo pacjent ma np. wysoką temperaturę, różnego rodzaju bóle brzucha i klatki piersiowej, niezbędna jest dalsza diagnostyka. W przypadku infekcyjnego zapalenia wsierdzia trzeba często dodatkowo wykonać EKG i echo serca, a gdy mamy do czynienia ze szkarlatyną albo meningokokami, konieczny może być posiew krwi. Dzięki temu badaniu można wykryć obecność bakterii w organizmie. Leczenie wybroczyn Jeśli z wywiadu lekarskiego wynika, że wybroczyny mogły powstać na skutek zbyt intensywnego wysiłku fizycznego albo jesteśmy w stanie powiązać podbiegnięcia krwawe z konkretnym urazem czy zwiększonym ciśnieniem panującym w naczyniach (kaszel, wymioty, płacz), powinny one samoistnie ustąpić po kilku dniach i nie wymagają leczenia. Można co najwyżej wzbogacić dietę lub zastosować suplementy z witaminą C, która uszczelnia i wzmacnia naczynia krwionośne. Jeśli podbiegnięcia krwawe pojawiły się wskutek przyjmowania preparatów przeciwkrzepliwych, należy zmniejszyć dawkę lub (jeśli to możliwe) całkowicie odstawić lek. Jednak jeśli wybroczyny pojawiły się z innej, poważniejszej przyczyny, pozbycie się ich opiera się na leczeniu choroby, która spowodowała ich wystąpienie. Nasze teksty zawsze konsultujemy z najlepszymi specjalistami Zobacz także Treści zawarte w serwisie mają wyłącznie charakter informacyjny i nie stanowią porady lekarskiej. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Angelika Janowicz Jestem absolwentką Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu na kierunku pielęgniarstwo, od 6 lat związaną z niezwykłym światem medycyny. Piszę, bo chcę podnosić świadomość społeczeństwa na temat tak ważnych kwestii jak zdrowie, zdrowy tryb życia czy profilaktyka. Zobacz profil Podoba Ci się ten artykuł? Powiązane tematy: Polecamy

pęcherze z wodą na nogach zdjęcia